อาโรคฺยา น.,ปุ. อ. ความเป็นแห่งบุคคลผู้ไม่มีโรค ท. [ธ. ๖: ปเสนทิโกสลวตฺถุ หน้า ๑๓๒] ลง ณฺย ปัจจัย ในภาวตัทธิต มีนบุพพบทพหุพพิหิสมาส เป็นภายใน มีวิเคราะห์ตามลำดับ ดังนี้ นบุพ.พหุพ.วิ. นตฺถิ ตสฺส โรโคติ อโรโค (ปุคฺคโล) ณฺย.ภาว.วิ. อโรคสฺส ภาโว = อาโรคฺโย