อุปฺปนฺนพลวโกธ ว. ผู้มีความโกรธอันมีกำลังเกิดขึ้นแล้ว อิต. แจกเหมือน กญฺา เช่น ป.เอก. อุปฺปนฺนพลวโกธา (เทวตา) อ. เทวดา ผู้มีความโกรธอันมีกำลังเกิดขึ้นแล้ว [ธ. ๖: