เอกเสยฺยํ ว.,นปุ. (พฺรหฺมจริยํ) อ. พรหมจรรย์ อันมีการนอนแห่งบุคคลคนเดียว เป็นฉัฏฐีภินนาธิ-กรณพหุพพิหิสมาส วิ.ว่า เอกสฺส (ปุคฺคลสฺส) เสยฺยา ยสฺส ตํ เอกเสยฺยํ (พฺรหฺมจริยํ) การนอน